'Stille Getuigen'

In navolging van de zeer geslaagde duo-kanttentoonstelling
'Er loopt een rode draad doorheen', ontmoeten Experikant en KantelinK uit België
elkaar opnieuw in een kant- en textieltentoonstelling
met als thema 'Stille getuigen'.

De tentoonstelling was te zien van zaterdag 28 februari t/m zondag 8 maart 2015
in Museum De Mindere, te Sint-Truiden 






Kijk naar 'Stille Getuigen' door de ogen/lens van amateurfotograaf Benny Poncelet.

Op deze pagina vindt u achtergrondinformatie en detailfoto's.

Deelnemers aan deze expositie:
Truus Buijs, Nel Butter, Mimi Libregts, Judith Pieters, Gerda Smallenbroek, Rinie Verhaegh, Mariet Visser, Ineke de Vries en Bets van Zeijl.

detail 'Zilverberk I'

detail 'Versteende Getuigen'

   ‘Versteende getuige’
Een schijf versteend hout, miljoenen jaren oud, trof mij zo diep, dat ik het wil koesteren. Ik plaats het in een passe-partout met een zilveren- en gouden randje. De zachtheid van de textiele draden geeft mijn gevoel weer.

   ‘Zilverberk I’
Marnix Gijsen schrijft ‘Een berk is anders dan een andere boom. Hij is zoo edel en zijn bast is lijk een huid. Hij lijkt zoo aarzelend, jonkvrouwelijk en vroom en doet steeds denken aan een prille en schuchtere bruid. Men ziet niet in hoe men zoo'n boom kan vellen, hoe ooit de bijl wreedaardig in zijn stronk zal bijten’.

De jaarringen van een boom fascineren mij. Binnen de bast van een berkenboom klos ik jaarringen in de kleur van berkenblad.

detail 'Sedimenten'

detail 'Een Boom Opzetten'

   'Sedimenten'
Mijn inspiratie vond ik in Amerika. Toen wij grote canyons bezochten was ik diep onder de indruk van de prachtige rood/bruine rotspartijen. Die heb ik 'vertaald' in dit drieluik.

   'Een Boom Opzetten'
Een tekening van textielkunstenaar Barbera Broekman deed mij denken aan een rij bomen. Dat heb ik in dit werk op mijn manier weergegeven.

detail 'It's real'

detail 'De tijd in hout'

detail 'Groeikracht'

   'It’s real'
Keramiek en kant bij elkaar brengen vond ik een grote uitdaging. Met keramiek en gevonden schors heb ik de boom structuur gegeven. De kant ontstaat door toeval uit een eerder ontwerp. Dit idee wordt uitgewerkt in nieuwe vormen.

   'De tijd in hout'
Tijdens een wandeling in de Drunense duinen is dit mooie stuk hout gevonden. Op de spleet aan de voorkant en de afgebroken punten baseerde ik mijn kantontwerp. De grondplaat van keramiek verwijst naar het duinzand.

   'Groeikracht'
De boomstronk is geschikt voor mijn beide technieken. Met klei worden de aanvullende boomvormen gemaakt en gebakken. In de keramiek wordt de daarvoor ontworpen kant aangebracht.

'Wintergestalte'

detail 'Gerooid en vergeten'

   'Gerooid en Vergeten'
Lopend in het bos. valt me op dat dingen die met zorg behandeld zijn: geplant, gegroeid, verzorgd, geoogst, gezaagd en gestapeld, maar... toch vergeten zijn. Dat beeld probeerde ik weer te geven in textiel.

   'Wintergestalte'
Besneeuwde bomen tonen hun gestalte, soms is dat een raster als een waaier van takken, soms is dat één vorm van sneeuw. Soms, even blijft dat zo, één glinstering van kristallen, maar zo gauw de zon weer schijnt is het gedaan.

detail 'Prunus Alumnus'

'Verregend dennenschors'

   'Prunus Alumnus'
Geïnspireerd door de Japanse sierkers heb ik stroken kant in groene tinten bevestigd op een bruinrode kolom. Ik zocht Latijnse woorden rijmend op prunus. Ik 'adopteerde' als het ware de stam van de Prunus en kwam op het woord alumnus = pleegzoon.

   'Verregend Dennenschors'
De ronde vormen in cordonsteek, bevestigd op linnen met papier, geeft de structuur van dennenschors weer.

detail 'Boomschors'

detail 'Tree Spot'

   ‘Boomschors’
Al een hele tijd geveld, 2 bomen die vele jaren vooraan bij het begin van mijn straat stonden. Door een ziekte was het niet langer verantwoordt om ze te laten staan. Nadien zijn de stammen blijven liggen, de schors liet langzaam los. De gelaagdheid van de schors werd mijn inspiratiebron. Een ‘stille getuige’ van wat de natuur te bieden heeft, mooi in al zijn eenvoud. Waar ook sommige draden opgaan in de kleur van de bast.

   ‘Tree Spot’
In de tuin, voor ons huis, bij het terras staat een dak-plataan. Knoestig en kaal in de winter. In de zomer met een royaal bladeren-dak. De bast vertoond daarna grillige vormen die steeds veranderen. Een bast die ‘langzaam’ scheurt en 14 dagen later er weer anders uit ziet. Het moment wat door mij is vastgelegd in kant is al lang verleden tijd.

detail 'Stapeling'

detail 'Mensbeeld in boomschijf'

   ‘Stapeling’
Wandelend in een bos kom je steeds een stapeling van boomstammen tegen. De mens heeft deze stapeling geordend en wacht om opgehaald te worden, duurt het ophalen te lang dan zorgt de natuur voor fascinerende vergankelijkheid. Wat het oog ziet kan niet, maar nodigt uit beter te kijken.

   ‘Mensbeeld in boomschijf’
Altijd trekt mijn oog wanneer ergens stammen of schijven liggen naar het mooie wat de natuur heeft laten groeien. De omstandigheden waardoor de kern zichtbaar is geworden met de barsten, lijnen en de onevenheden zijn verschillend en fascinerend. Iedere boom heeft een leeftijd met zijn eigen jaarweergave. De mens in de natuur mag getuige zijn van al het mooi wat er aanwezig is. Bomen en mensen zijn samen een goed gezelschap.

detail 'Geldboom'

detail 'Vertakking'

detail 'Misty'

   'Geldboom’
Een tekst uit een dagblad gaf mij de inspiratie tot deze geldboom. Die tekst luidde ‘Het geld groeit ons niet op de rug, maar ik zie nu wel bladgoud uit de bomen dwarrelen’ NHD oktober 2013.
   ‘Vertakking’
Bij een tuincentra vond ik een tak die al half bespoten was met sneeuw. Hij is daarna verder gepimpt tot een wintertak. Door restanten bladeren er bij geeft het de vergankelijkheid van een seizoen weer.
   ‘Misty’
Het Nieuwjaarsconcert uit Wenen 2013 gaf een mistig beeld met berkenbomen weer. Deze bijzondere beelden boeiden mij direct.

   'Winterstilte' (detail)

   'Winterstilte'
Ik heb me laten inspireren door de natuur in mijn omgeving. Knotwilgen waren van oudsher de afrasteringen van de boerenpercelen. Velen krom, verweerd en opengebarsten door inwerking van weer en wind. Ik heb dat karakteristieke beeld gebruikt voor deze tentoonstelling door mijn knotwilgen op een stille ijskoude winterdag weer te geven. Vandaar ook de naam 'Winterstilte'.