Bets van Zeijl

Altijd hebben allerlei textieltechnieken mij geboeid, maar toen ik begin jaren zeventig voor het eerst een kantklosdemonstratie zag, heeft dat 'kant maken' een grote invloed op mijn doen en laten uitgeoefend. Ik ben naar een Volksuniversiteit gegaan om de eerste beginselen te leren en ik heb daarna vele jaren les gekregen in de traditionele kantsoorten. Omdat mijn interesse zich meer richt op de technische aspecten van die verschillende kantwoorden, was het een logisch vervolg om de Nederlandse Kant Opleiding te gaan doen.

Vooral in de lessen Ontwerpen was het een uitdaging je mogelijkheden te onderzoeken en uit te voeren. Na afsluiting van de NKO wist ik wat ik wilde: ontwerpen met daarbij de toepassing van de kanttechniek en gebruik maken van misschien 'kant vreemde' materialen als ondersteuning van de zeggenschap van het ontwerp. Vooral bijscholing op dat vlak waren vanaf die tijd favoriet.

Musea, kunstmanifestaties, kant- en kostuumgeschiedenis zijn rijke bronnen voor inspiratie. Ze roepen op om te zien, te observeren, te interpreteren. Dat stimuleert de mogelijkheden van je ontwerp. Ook binnen de Experikant groep zijn die onderlinge uitwisselingen even zo vele stimulansen om tot een goed ontwerp of tot een goede uitvoering te komen.

Een goed kantachtig object is voor mij dan ook een samenspel van kanttechniek en materiaal. Samenwerkend om de gedachten, die geleid hebben tot het ontwerp, uit te beelden.